گمان نکن تو را به دست فراموشی سپرده ام

آن قدر غرق حضورت هستم

که تنها سکوت می تواند

گویای درد دلم باشد

تو را بیش از جانم دوست دارم

و می دانم روزی چشمانم نیز به دیدارت مزین می شود

همان طور که دلم به حس حضورت مزین شده

تو وعده ی خدا هستی

و من تنها به تو دل بسته ام

که می دانم می آیی

آن روز من تو را نشان خواهم داد

و خواهم گفت:

او کسی بود که سال ها غرق تماشایش بودم...